İNSAN BEŞER, DÜŞER KALKAR

Süleyman kuş dilin bilir dediler

Süleyman var Süleyman'dan içeri

Beni bende deme bende degilim

Bir ben vardir bende benden içeri

İnsan, insan olma manasını gönlünde taşır, maddi varlığıyla değil gönlüyle insan olur. Bu yüzden Yunus'un şiirlerinde gönüle çok önem verilir.

İnsanın görevi gönül yıkmak değil, tam tersine gönül yapmak olmalıdır.

Ben gelmedim davi için

Benim işim sevi için

Dostun evi gönüllerdir

Gönüller yapmaya geldim

Ayırma beni senden Yaradan,

Düşer ölürüm ben bu yaradan.

Aşkın aldı benden beni

Bana seni gerek seni

Ben yanarım dün ü günü

Bana seni gerek seni

Yunus Emre  diyor ki:

Cennet Cennet dedikleri,

Birkaç köşkle, birkaç huri

İsteyene ver sen anı.

Bana seni gerek seni.

Yunus Emre bu sözleriyle, (Ben yalnız Cennete gitmek niyetiyle değil, sırf senin rızan için ibadet ediyorum) demek istiyor. Zaten her müminin de, Allah rızası için ibadet etmesi gerekir. Bunun için aşık Yunus da (Bana seni gerek seni) diyor.

Allahü teâlâ’yı seven, Onunla buluşmayı ister. Buluşma yeri Cennettir. Cenneti isteyen, aslında Allahü teâlâ ile buluşmayı, Ona kavuşmayı istemektedir.

Büyükler, Cenneti, Allahü teâlânın razı olduğu yer olduğundan ve Cenneti isteyenleri sevdiği için, isterler. İmam-ı Rabbânî hazretleri buyuruyor ki: Allahü teâlâya, korkuyla ve nimetlerine kavuşmak için ibadet eden evliyaların korkuları ve arzuları, kendi nefisleri için değildir. Bunlar Cenneti isterler, çünkü Cennet, Allahü teâlânın rızasının, sevgisinin bulunduğu yerdir. Allahü teâlâ, Cenneti beğenmekte ve onu övmektedir. Bir kimsenin, övülen, beğenilen Cenneti, beğenmemesi, istememesi, Allahü teâlânın beğendiğini beğenmemek, Onun isteyin dediği şeyi istememek olur. Bu bakımdan Cenneti istememek caiz değildir. Bu büyükler, nefislerine köle olmaktan kurtulmuşlar, Allahü teâlâ için hâlis kul olmuşlardır. Yunus Emre’nin bana seni gerek seni demesi bizim gibiler için değildir. Bizler Allahu Teala emretti diyerek Cenneti isteyeceğiz.

İnsanı Okumak ve Yararları

 

Okunması gereken büyükçe bir kitaptır insan.

İlk sayfasına baktığında, bir solukta son sayfasına geliverdiğin gizemli bir kitaptan bahsediyoruz.

Her harf, Her kelime, her cümle, her satır, her sayfa karmaşık bir hayatın sırrını anlatır.

Değil insanoğlunun kendisi, binlercesi bir araya gelse açamaz o sırlarla kapanan kilidi.

Diyoruz ya beşerdir insan. Düşer kalkar. Şaşar bakar.

Bugünlük bu kadar.