İNSANLAR AYIPLAMASIN DİYEREK

Sevgili Dostlar 

Yorumlarınızla, 

Önerilerinizle

 bu makalelere can gelecektir.

   

      

     

ALLAHU TEALA AFFEDER

AŞAĞIDAKİ YAZILAR

EHLİ SÜNNET ALİMLERİNİN KİTABLARINDAN

ALINTIDIR.

BİR HARFİ DAHİ DEĞİŞTİRİLMEDEN

NAKLEDİLDİ

Allahü teâlâ, dünyâda bütün insanlara acıyarak, fâideli şeyleri

yaratıp göndermekdedir. Dünyâda iken, günâhlarına tevbe etmiş

olan mü’minlerin günâhları ne kadar büyük olsa da, âhiretde,

bunları muhakkak afv edecekdir.

Allahü teâlânın emrlerine (Farz), yasak etdigi şeylere (Harâm)

denir. Peygamberin emrlerine (Sünnet), yasaklarına (Mekrûh)

denir. Bunların dördüne (Islâmiyyet) denir. Kalbde îmân bulunmasına

alâmet, ahkâm-ı islâmiyyeyi beğenmek, kabûl etmekdir.

Bir sünneti bile beğenmiyenin îmânı gider, kâfir olur. Îmânı

var iken, islâmiyyetin bir hükmüne uymıyan kimseye (Fâsık) denir.

Islâmiyyete uymamak (Günâh) olur. Kâfir, Cehennemde sonsuz

yanacak, fâsık, günâhı kadar yanacak, sonra Cennete götürülecekdir.

Îmânı olup, islâmiyyete uyan kimseye (Sâlih kul) denir.

Dağda, çölde yasayıp da, dinden, islâmiyyetden haberi olmıyan

kimse, kâfir ve fâsık olmaz. Kıyâmetde hesâblaşdıkdan sonra,

Cennete ve Cehenneme girmez. Hayvanlar gibi yok edilirler. İlâhî

dinlerden islâmiyyet, büyük se’âdete sebeb olan çok büyük

ni’metdir. Bu ni’metin kıymetini anlamıyanlar, cezâlarını çekeceklerdir.

Her müslimânın, hergün beş vakt (nemâz kılması) lâzımdır. Bu

nemâzlar, kalbde îmân bulunduğuna alâmetdir. Bu nemâzlara

inanmıyan (Kâfir) olur. Bozulmuş olan bir semâvî dîne inanan kâfire

(Ehl-i kitâb) ya’nî (Kitâblı kâfir) denir. Buna inanmıyan kâfire

(Müşrik) denir. Kâfirlerden yehûdîlerin ba’zıları ile hıristiyanların

çogu, müşrikdir. Simdi yer yüzünde müşrik olmıyan bir kâfir yok

gibidir. Muhammed aleyhisselâmın ba’zı sözlerini yanlış anlıyan ve

anlatan müslimâna (Bid’at sâhibi) müslimân denir. Bunlardan, Muhammed aleyhisselâmın

bir sözüne bile inanmıyanlar kâfir olur. Muhammed

aleyhisselâmın sözlerini hiç değişdirmeden inanan müslimânlara

(Ehl-i sünnet) olan hakîkî müslimân denir. Bu hakîkî müslimânların

reîsi Imâm-ı a’zam Ebû Hanîfe Nu’mân bin Sâbitdir. Ehl-i sünnet

i’tikâdında olan hakîkî müslimânlar, ibâdet yapmakda, dört

mezhebe ayrılmıslardır: (Hanefî, Şâfi’î, Mâlikî ve Hanbelî) mezhebi.

Bu dört mezheb birbirlerini kardeş bilirler. Birbirlerinin arkasında

nemâz kılarlar. Bu hakîkî müslimânları bozuk olan bid’at ehli

ile karışdırmamalıdır. Bid’at ehli olanlar islâmiyyeti içerden yıkmakdadırlar.

Elhamdülillah! Bugün yer yüzünde bulunan müslimânların

çoğu, dogru yol olan, (Ehl-i sünnet) mezhebindedir. Bozuk

yolda olan vehhâbîlerle sî’îler azalmakdadır.

Islâm dîninin inançlarını, emrlerini ve yasaklarını doğru olarak

bildiren binlerle kıymetli kitâb yazılmış, bunların çoğu yabancı dillere

çevrilerek, her memlekete yayılmısdır. Bu doğru kitâbları yazan

islâm âlimlerine (Ehl-i sünnet âlimi) denir “rahmetullahi teâlâ

aleyhim ecma’în”. Buna karşılık, yalnız kendi zevklerini düsünen,

kısa görüşlü kimseler ve mevki’ ile, para ile, ingilizlere satılmış

olan ahmaklar, her zemân, islâmın fâideli, feyzli ve ışıklı yoluna

saldırmış, Ehl-i sünnet âlimlerini lekelemeğe, islâm dînini degisdirmeğe,

müslimânları aldatmağa ugrasmışlardır. Müslimânlar ile

dinsizler arasındaki bu mücâdele her asrda olmuş ve kıyâmete kadar

olacakdır. Cenâb-ı Hak, böyle olmasını ezelde irâde buyurmuşdur.

Hangi fırkadan olursa olsun, nefsine uyan ve kalbi bozuk olan

Cehenneme gidecekdir. Her mü’min, nefsini tezkiye için, ya’nî nefsin

yaratılışındaki küfrü ve günâhları temizlemek için, her zemân

çok (Lâ ilâhe illallah) ve kalbini tasfiye, ya’nî nefsden ve şeytândan

ve kötü arkadaşlardan ve zararlı bozuk kitâblardan gelmiş olan

küfrden ve günâhlardan kurtulmak için (Estagfirullah) okumalıdır.

Ahkâm-ı islâmiyyeye uyanın düâları muhakkak kabûl olur.

Nemâz kılmıyanın ve açık kadınlara, avret yeri açık olanlara bakanın

ve harâm yiyip içenin ahkâm-ı islâmiyyeye uymadığı anlasılır.

Bunların düâsı kabûl olmaz.

(Mala, mülke olma mağrûr, deme var mı

ben gibi. Bir muhâlif yel eser, savurur harman gibi!)
 sözü meshûrdur.

Herkes malını ve mülkünü, Allahü teâlânın izn verdiği

kadar kullanır. Fazlasını kullanmak ve başkasının mülkünü kullanmak

hiç câiz degildir.

Allahü teâlâya hamd olsun! Resûlullaha salât ve selâm olsun!

Onun temiz Ehl-i beytine ve âdil, sâdık Eshâbının “radıyallahü teâlâ

anhüm ecma’în” hepsine hayr düâlar olsun!